Ze zit op een grote comfortabele stoel bij het raam. Het lijkt haast alsof ze er in verdwijnt, want echt groot is ze niet. Ze ziet grauw en oogt benauwd ondanks de zuurstof en haar extra longpufjes. ‘Goedemorgen dokter’, zegt ze. Ze legt me uit dat ze de klachten herkent, ze heeft immers al zo vaak een longontsteking gehad. Ik stel haar nog wat vragen en onderzoek haar. Over haar rechter long hoor ik inderdaad tekenen van een longontsteking. Ik zeg haar dat ze gelijk heeft en dat ik haar antibiotica zal voorschrijven. Ze kijkt me dankbaar aan en wenst mij bij afscheid ‘goedemorgen’. Een week later is mevrouw opgeknapt.
Onderzoek of onderhoudsbehandeling?
Het herstel blijkt helaas tijdelijk. Ze heeft elke maand opnieuw een longontsteking, vaak ook in combinatie met een exacerbatie van haar COPD. Ik besluit te overleggen met de longarts. Het valt me op dat de longontsteking elke keer rechts onderin zit. Uit oude ontslagbrieven heb ik gelezen dat er mogelijk op een scan ooit iets gezien is. Ik vraag me wel af of ik bij deze 77-jarige dame uitgebreider onderzoek moet doen, omdat dat nogal wat gevolgen kan hebben. Ik ga het gesprek aan met de longarts. Heeft hij andere inzichten voor haar longmedicatie? In hoeverre zou een onderhoudsbehandeling antibiotica en eventueel prednison zinvol zijn? De longarts raadt verder onderzoek aan, maar vraagt zich af hoe zinvol een onderhoudsbehandeling is. Zeer zinvol, wat mij betreft. Elke maand een longontsteking is alleen al vanuit het oogpunt van kwaliteit van leven niet acceptabel.
Overleg met familie
Tijdens een gesprek overleg ik met mevrouw en haar familie of ze nog voor verder onderzoek wil gaan. Ik leg de voordelen uit, maar ook de nadelen: hogere leeftijd, kwetsbaarheid, gevolgen van eventuele behandelingen mocht er bijvoorbeeld sprake zijn van kanker. Mevrouw en haar familie geven mij aan dat dit veel te belastend zou zijn, maar ze gaat wel akkoord met de onderhoudsbehandeling van antibiotica en, als dat niet helpt, ook prednison.
Géén longontsteking meer
Sinds de onderhoudsbehandeling met antibiotica en prednison heeft mijn patiënte géén longontstekingen of exacerbaties COPD meer gehad. En dat al vier maanden lang. Mevrouw bedankt mij en bij afscheid wenst zij mij ‘goedemorgen’. Wat ben ik blij dat ik heb doorgezet en goed heb geluisterd naar mijn patiënt!
Kylie Soulje is aios ouderengeneeskunde. Lees hier waarom zij voor dit medisch specialisme koos. Kylie ruimt graag tijd in voor een persoonlijk gesprek met geneeskundestudenten en basisartsen die geïnteresseerd zijn in het specialisme ouderengeneeskunde. Interesse? Mail Kylie!