Het werk binnen de ouderengeneeskunde is heel divers. Buiten dat je verschillende specialisatie mogelijkheden hebt, kan het werk op één afdeling op één dag al variatie opleveren. Het onderstaande verhaal heeft een aantal jaar geleden plaatsgevonden toen ik aios was.
“Eline, ik heb je nu nodig.” De verzorgende stond plots in de deuropening met bebloede handschoenen. Ik was net een gesprek aan het voeren met een terminale patiënt die euthanasie wilde. Een moeilijk gesprek: de patiënt verwachtte dat het allemaal snel geregeld zou zijn. Ondertussen ging hij lichamelijk erg snel achteruit. Ik verwachtte dat hij al overleden zou zijn voordat er een SCEN arts langs had kunnen komen.
Ik kijk naar de verzorgende, excuseer mijzelf en ga achter haar aan. Ik hoef niet ver te lopen: het is de buurvrouw. “Ze is gevallen toen ze het toilet wilde schoonmaken.” Deze dame had COPD en wilde zo lang mogelijk zo veel mogelijk zelf blijven doen. Het was voor haar lastig om dit soort klusjes los te laten en hulp te accepteren. “Dat kunt u de volgende keer echt beter aan de schoonmaakster overlaten hoor.” Op de grond naast het toilet zie ik haar zitten, een beetje geschrokken maar verder redelijk rustig. Gelukkig geen hoofdletsel. Op haar been is een grote wond te zien: een huidflap die opengeklapt is en flink bloedt. Hechten gaat niet lukken met haar kwetsbare huid, ik zou de huid kapot trekken. De wondranden liggen goed aan: ik kies voor hechtpleisters. Hierna volgde een proces van afdrukken, schoonmaken, terugleggen en verbinden. Ik kijk naar het been. Ik heb er een behoorlijk kunstwerk van gemaakt met al die hechtpleisters, maar het zit netjes. “Over een paar dagen kom ik weer bij u langs”.
Ik stap de kamer uit en haal diep adem. Even schakelen. En weer terug naar de buurman.
Hoe het verder afgelopen is? De terminale patiënt is niet lang hierna rustig overleden op een natuurlijke manier. De wond van de buurvrouw had even tijd nodig. De huidflap was te erg beschadigd waardoor deze het niet gered heeft. Een aantal weken wondbehandeling verder is er alleen een dun litteken achtergebleven. Ze heeft het toilet nooit meer schoon hoeven maken.
Deze blog is geschreven door Eline Laro, specialist ouderengeneeskunde.