‘Jij bent dokter? Dan red je dus mensenlevens.’ Het is iets wat ik wel vaker hoor. Maar in de praktijk valt dat behoorlijk tegen. In de ouderengeneeskunde gaat het – als we het hebben over de dood – eerder om uitstellen dan om voorkomen. En dat is ook niet zo gek als het merendeel van … Lees meer
Er was eens een dokter, een specialist ouderengeneeskunde. En op zomaar een dag… Behandelde ze pijn bij een vrouw die er niet van kon slapen. Vertelde ze aan een familie dat de dood van vader niet lang meer op zich zal laten wachten en dat de tijd voor afscheid nemen gekomen is. Hield ze de … Lees meer
Als aios ouderengeneeskunde is geen dag hetzelfde. Zo ga ik tijdens mijn stage in de ouderenpsychiatrie samen met een collega op huisbezoek bij Dirk. Zijn vrouw heeft het over kortsluiting in de bovenkamer. Ze woont al drie jaar ergens anders, omdat het samen niet meer gaat. Verleden en heden Dirk werkte op de Albert Cuyp … Lees meer
Vijf maanden loop ik nu stage in de GGZ. Het was wennen, zowel voor mij als voor de GGZ-instelling. Want wat moet de GGZ met een aios ouderengeneeskunde? Ik ben geen psychiater, geen klinisch geriater en zelfs geen sociaal geriater. Kun je mij wel loslaten in de GGZ? Wat kun je me laten doen? Kun … Lees meer
Als beginnend coassistent liep ik mee op de afdeling Chirurgie van een groot ziekenhuis. Een van de patiënten op de zaal werd kortademig en ontwikkelde veel oedeem rond zijn enkels. Hartfalen. Op verzoek van de zaalarts belde ik de dienstdoend cardioloog. Die snauwde me af via de telefoon: hoe ik het in mijn hoofd haalde om … Lees meer