Eindelijk is het dan zo ver: de verpleeghuizen zijn weer open! Bewoners kunnen eindelijk het bezoek waar zij zo lang naar hebben gehunkerd weer ontvangen. De tranen vloeien hierbij rijkelijk. Deze keer niet van verdriet, maar van ongekende blijdschap. Naast deze blijdschap brengt de opening nieuwe dilemma’s met zich mee. Hoe gaan we nu om met deze nieuw verworven vrijheid? Juist bewoners die maanden lang sommige familieleden niet hebben kunnen zien staan te popelen om deze in de armen te sluiten. Een zeer lastige taak wanneer er nog steeds 1.5 meter afstand dient te worden gehouden. En hoe zit het nu precies met het beleid rondom mondkapjes? Afgelopen dagen heb ik gezien dat dit voor bezoek ook een lastig principe is. Moeten deze nu wel of niet gedragen worden? De zorg wordt overspoeld met deze vragen, maar vanwege de snelle veranderingen in het beleid weet zij het antwoord ook niet altijd eenduidig te geven. Per instelling verschillen deze regels ook nog, wat het overzicht voor bezoekers nog ingewikkelder maakt. Wanneer het overzicht wel aanwezig is, gaat eenieder echter ook anders met de regels om. Waar de ene bezoeker zich zeer afstandelijk houdt om de kansen op besmetting voor hun familielid en zijn of haar medebewoners zo klein mogelijk te maken, neemt de andere bezoeker hun naaste mee naar het terras voor een langverwacht biertje of stukje taart. Soms lijkt het wel of de gulden middenweg nog uitgevonden moet worden. Het is zeker niet makkelijk om deze middenweg te bepalen, daar ben ik mij terdege van bewust. Wel is het ontzettend belangrijk, zodat iedere bewoner weer een betere kwaliteit van leven krijgt zonder daarbij het groepsbelang al te veel in gevaar te brengen. Hieruit ontstaat naar mijn mening een belangrijke rol voor de Specialist Ouderengeneeskunde. Het is aan ons om uit te dragen wat deze gulden middenweg is, waarbij we de belangen van zowel de individuele bewoners en hun naasten als het groepsbelang niet uit het oog moeten verliezen. Hier is niet één juist antwoord op, wat maakt dat ik erg benieuwd ben naar de meningen van onze lezers. Waar denkt u dat de middenweg zou moeten liggen?
Deze blog is geschreven door aios Stephanie Kooiman, aios perspectief