Werken in een breed vakgebied, dat is waar aios Emmeline Schmitz warm voor loopt. De ouderengeneeskunde past daar perfect bij. “Het ene moment ben ik bezig met de behandeling van een longontsteking en het andere moment help ik iemand bij een depressie.”
“Ik ben eigenlijk in het verpleeghuis gaan werken omdat ik mij zo wilde voorbereiden op de opleiding huisartsgeneeskunde. Maar na een jaar dacht ik: dit is veel leuker! Ouderen staan vaak anders in het leven en hebben zoveel mooie en grappige verhalen over vroeger. Ook zijn ze vaak minder bang voor de dood omdat ze terugkijken op een mooi leven. Hoewel het leeftijdsverschil tussen de bewoners en mij heel groot is, voel ik me toch vaak met ze verbonden.”
Communicatie
“Palliatieve zorg is een van de dingen waar ik mij graag mee bezig houd. Ik vind het waardevol om nog zoveel te kunnen betekenen aan het einde van iemands leven. Dat geldt ook voor de familie eromheen. Natuurlijk is het verdrietig als mensen overlijden, maar ik merk vaak ook dat de bewoners en de familie er vrede mee hebben, vooral als ze dementerend zijn. In de opleiding krijg je overigens genoeg handvatten om met dit thema om te gaan, ook als het om communicatie met de naasten gaat. Ik merk dat dit mijn werk makkelijker en daarom ook leuker maakt. Als ik klaar ben met de opleiding wil ik graag in het verpleeghuis blijven werken omdat ik het leuk vind om intramuraal te werken. Daarnaast wil ik graag de mogelijkheid onderzoeken om parttime in een hospice te werken.”
Werken in een krimpgebied
“Ik woon en werk in een krimpgebied, namelijk in Terneuzen in Zeeland. Ik ben daar samen met mijn vriend gaan wonen, omdat hij Diergeneeskunde studeert in Antwerpen en we wel in Nederland wilden blijven. Hier in Zeeland is een grote schaarste aan specialisten ouderengeneeskunde en verpleegkundigen. Dat legt een grote druk op de zorg. Terwijl het een prachtige provincie is om te wonen! Daar komt bij dat het LUMC, waar ik de opleiding volg, een dependance in Rotterdam heeft. Dat scheelt mij toch enige reistijd. Hoewel ik dus aanvankelijk mijn bedenkingen had bij een verhuizing naar Zeeland, zou ik er nu niet meer weg willen!”