‘Sinds enkele maanden werk ik op een psychogeriatrische revalidatieafdeling. Op deze afdeling kunnen patiënten na een delier en/of met dementie of een verdenking hierop revalideren.
Op een rustige dinsdagmiddag liep ik over deze revalidatieafdeling. De bewoners zaten verspreid in kleine groepjes, waarbij nauwelijks gesprekken werden gevoerd en sommige hoofden knikkebolden. Het drong tot me door dat deze afdeling wat levendigheid en vrolijkheid kon gebruiken. Ik sprak twee verzorgenden aan, die binnenkort de afdeling zouden verlaten. Samen besloten we om de boel op te schudden én afscheid te nemen op een memorabele manier.
Binnen enkele minuten had ik bedacht om een rollatorrace te organiseren als afscheid, waarbij de zorgverleners de deelnemers zijn en de patiënten de aanmoedigers. Ik liep direct naar de fysiotherapeut, mijn partner in crime met wie ik eerder ook een zeer geslaagde rollatorrace had georganiseerd. Binnen een uur hadden we een uitdagend nieuw parcours opgezet met attributen zoals een bril die het zicht belemmert, een watercontainer op de rug voor evenwichtsproblemen en gewichten aan de handen voor extra uitdaging. Natuurlijk ontbraken ook de rollators en rolstoelen niet voor de nodige snelheidslimieten.
Twee weken later stonden we daar, omringd door tientallen deelnemers variërend van bevlogen verzorgenden tot toegewijde logopedisten, ergotherapeuten, fysiotherapeuten, diëtisten, beweegagogen en artsen. De bewoners stonden samen met enkele familieleden klaar om ons aan te moedigen. Na een korte instructie én het aanzetten van jaren 70/80’s muziek, werd het startsein gegeven en begon de vrolijke chaos. Deelnemers baanden zich een weg door het parcours en na een uur van inspanning werden de winnaars bekend gemaakt.
Daarna was het tijd voor ontspanning met versgebakken taart en verfrissende drankjes. Een patiënt nam plaats achter de piano, waardoor de ruimte gevuld werd met jazzklanken. Na zijn muzikale intermezzo deelde hij zijn enthousiasme. Hij vond het geweldig om te zien hoe iedereen lachte en plezier maakte, zonder nadruk op winnen maar op genieten. Ook vond hij het mooi om zijn betrokken therapeuten eens samen te zien. Ik keek verder om mij heen en zag allemaal lachende patiënten. Dit voorbeeld laat zien wat voor positieve impact de reuring kan hebben op een afdeling!’
Wat voor ludieke activiteit ga jij voor jouw afdeling organiseren?
Deze blog is geschreven door Janine Hogewoning. Ze is derdejaars aios ouderengeneeskunde en werkt momenteel op een psychogeriatrische revalidatieafdeling.
Lees ook de andere blogs van Janine