De ouderenzorg is afgelopen jaren veel in de publiciteit geweest, maar helaas was dit nog niet de positieve publiciteit die wij hadden gewenst. Er is veel aandacht geweest voor de lage kwaliteit van zorg aan het bed, het personeelstekort en de welbekende ‘zwarte lijst’ van verpleeghuizen bekend gemaakt door de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ). Wat de meeste mensen echter niet begrijpen is dat dit gebeurt met als doel om de zorg te verbeteren.
Het wel bekende ‘Manifest Ouderenzorg’ van Hugo Borst en Carin Gaemers heeft in 2016 veel stof doen op waaien. Met als positief effect dat mede hierdoor er vele miljoenen toegewezen zijn door de Tweede Kamer voor het verbeteren van de ouderenzorg. Want er is meer geld nodig vooral voor meer handen aan het bed en meer geld om die handen op te leiden.
Een nieuwe wet
In 2020 zal de Wet zorg en dwang (Wzd) met regelmaat het nieuws halen. Deze nieuwe wet zal de wet ‘BOPZ’ vervangen. Het is een meer passende wet voor zorg onder dwang voor zowel de ouderen- en gehandicaptenzorg. Een wet waar iedereen die in de zorg werkt mee te maken zal krijgen, ongeacht de werkplek.
Thuiszorg
Daarnaast heeft ook de thuiszorg veel het nieuws gehaald. Ouderen worden geacht langer thuis te wonen, met hierbij ook een toenemende druk op de thuiszorg. Maar met de alsmaar ouder wordende mens, wordt de zorg ook steeds complexer. Thuiszorgorganisaties hebben aan de bel getrokken omdat de zorgvraag en zorgdruk te hoog is geworden. Vooral de administratieve last is de afgelopen periode flink toegekomen, wat ten koste gaat van de tijd voor de patiënt.
Maar de druk van de politiek om zo lang mogelijk thuis te blijven wonen blijft, met de steeds vaker opborrelende vraag of deze visie wel haalbaar blijft in de toekomst met de toenemende vergrijzing en toenemende zorgzwaarte. Misschien waren de vroegere verzorgingshuizen toch zo gek nog niet, aangezien vereenzaming ook tot een grotere zorgvraag leidt.
Het werk van de specialist ouderengeneeskunde
Het werk van de specialist ouderengeneeskunde is een vak wat in beweging is en dit zal ook zo blijven. Wij worden als aios ouderengeneeskunde klaar gestoomd als een generalist, eentje die kijkt naar de hele oudere mens. Niet alleen een patiënt met een ziekte, niet alleen maar behandelen. De specialist ouderengeneeskunde kijkt naar het grotere plaatje en plaatst alles in de context van het leven. Hierbij zijn de wensen van de patiënt een de belangrijkste leidraad. Het mooie van ons vak is dat we de patiënt en de familie leren kennen, waardoor we weten wat voor leven iemand heeft gehad, wat voor normen en waarden iemand heeft en wat iemand nog belangrijk vindt in het laatste deel van het leven. Zo kunnen wij ervoor zorgen dat iemand de zorg krijgt die hij of zij nodig heeft maar vooral de zorg die iets toevoegt aan de kwaliteit van het leven. Dit is ontzettend waardevol en zo kan je als specialist ouderengeneeskunde veel betekenen in dit laatste stukje van het leven, voor zowel de patiënt als de familie.
Hoe ouder de Nederlander wordt, hoe complexer de zorgvraag en hoe waardevoller ons aandeel in het leven mag zijn.
Deze blog werd geschreven door Bianca de Jong, zij is aios ouderengeneeskunde aan het LUMC (Leiden). Lees hier de andere blogs van Bianca.