Tatoeages

‘In hospice Bardo leven we,’ zegt Linda direct bij onze eerste kennismaking. ‘Andere zorgen, dingen die ik thuis moest doen, zijn ons hier uit handen genomen.’ Ze zit aan het hoofdeinde en kijkt me indringend aan. Ik zit aan het voeteneinde en zie het bedrukte gezicht van haar broer Mark. Hij is iets ouder dan … Lees meer

Overrompeld

‘Mijn vader vierde zijn 70ste verjaardag,’ zeg ik aan het eind van mijn bezoek. ‘Mijn vader lunchte met clubgenoten uit zijn Leidse studententijd en vrienden van latere datum. Ik sprak ze toe en noemde ons gesprek van vorige week.’ ‘Gefeliciteerd.’ Machiel zit tegenover me in de sta-op-stoel, benen opgetrokken op de voetsteun die omhoog staat. … Lees meer

Geluk in het hospice

geluk

‘Voel me nu levendiger dan toen ik 40 was.’ Marja komt op de rand van haar bed zitten. Voor ze kan spreken, moet ze op adem komen. De zuurstofslang in haar neus bungelt langs haar lichaam. ‘Door de dood komt het leven een stuk dieper binnen. Kan nu ook intens genieten van iets kleins als … Lees meer