‘Vandaag zat ik tijdens een eerstelijns consult naast een kip op de bank en dacht terug aan alle bijzondere plekken waar ik in de eerstelijn ben geweest. Even voor de leken onder ons; in de eerstelijn gaan wij als specialist ouderengeneeskunde (in opleiding) op huisbezoek bij patiënten. De huisarts maakt een verwijzing voor bijvoorbeeld onderzoek naar dementie of het saneren van medicatie en wij gaan er dan, na alle informatie verzameld te hebben, langs.
Het is altijd maar de vraag of je überhaupt binnenkomt. Ik bel van tevoren, maar soms begrijpen we elkaar tijdens het telefoongesprek niet helemaal. Bijwijlen heb je een gesprekje door de brievenbus of gooi je enkel een briefje erin, als er niet wordt open gedaan. Andere keren word je zeer joviaal ontvangen alsof je al jaren op bezoek gaat. De wijkverpleegkundige of casemanager is hierbij je handlanger; zij kunnen vaak de deur voor je open doen als je op een andere manier niet binnenkomt. Nog voor je je voet over de drempel hebt gezet, heb je dus al zinvolle informatie.
Ook de inrichting van de woning vertelt je al het een en ander over de mens die je voor je hebt. Zo ben ik in chique op stand huizen in Amsterdam Oud Zuid geweest, rookhollen in de Pijp, maar ook dus tussen de kippen in Rotterdam. De inhoud van de koelkast inspecteer ik plechtig, want ook daar vind je een schat aan informatie. Gekoeld knäckebröd, een pak melk over de datum óf alleen maar muffins. Recent was ik in een woning die van onder tot boven volgestouwd was met porseleinen poppen en stootte ik mijn hoofd tegen de laaghangende kroonluchters. Ik heb piano gespeeld op een vleugel in een bovenwoning en met iemand anders weer gewandeld door het bos. Ik heb boze geesten verjaagd en boodschappen gedaan. Ik ben bij bouwvakkers, huisvrouwen en kroegbazen op bezoek geweest.
De wereld van de eerstelijn is creatief en uitdagend. Soms weet je bij wijze van spreken binnen vijf minuten al het antwoord op de vraag van de huisarts, maar vaak is het complexer. Elke keer verwonder ik me weer over het huis waar ik in terecht kom en bewonder ik de patiënt die ik voor me heb. En vandaag naast die broedende en kroelende kip op de bank dacht ik: wat een gewéldig vak heb ik!
Het was een enerverende dag. Vanavond ga ik denk ik maar met de kippen op stok.‘
Deze blog is geschreven door Michelle Botter. Michelle is derdejaars aios ouderengeneeskunde en werkt op een PG-afdeling en somatiekafdeling van Laurens in Barendrecht.
Lees ook de andere blogs van Michelle