‘Dementie geeft natuurlijk een hoop verschillende symptomen. Zo kan behalve vergeetachtigheid ook ontremming op de voorgrond staan. En dat leidt meer dan eens tot bijzondere situaties.
Als ik ’s ochtends de afdeling op kom, vind ik alle bewoners gezellig samen aan tafel in de woonkamer. Ze hebben allemaal een kopje thee of koffie voor hun neus en kletsen wat met elkaar of met de zorg.
Ik ben op weg naar de mevrouw die helemaal achteraan de tafel zit. Ik wil haar onderzoeken. Maar nog voordat ik haar aan kan spreken, spreekt iemand anders mij al aan: ‘HALLO? WIE BEN JIJ?!’ schreeuwt ze recht in mijn gezicht.
Het is Jannie, ik ken haar en weet dat ze soms eten van andermans bord steelt, een plukpak draagt omdat ze anders in haar inco grijpt, en soms dus schreeuwt. En toch schrik ik. Het ogenschijnlijk zeer kalme tafereel dat zich afspeelde voor mijn binnenkomst lijkt ineens om te slaan.
‘Uhh, ik ben de dokter’, stamel ik bijna beschaamd. Gelukkig valt de verpleegkundige me bij: ‘Ach Jannie, dat is de dokter van de afdeling, niks aan de hand’. Maar daar legt Jannie zich niet zomaar bij neer. Dat ik in de huiskamer ben is prima, maar dat ik dokter ben, dat gelooft ze niet.
‘BEN JIJ NOU DE DOKTER?!’
‘Ja, inderdaad, en ik wilde graag uw buurvrouw even onderzoeken.’
‘Pff’, Jannie haalt haar neus op en kijkt me streng aan alsof ik glashard tegen haar sta te liegen. Ik moet me inhouden om niet te proberen haar te overtuigen. Een “echt hoor”, lijkt me namelijk nóg ongeloofwaardiger overkomen. En bovendien: ik bén toch ook de dokter?
‘MAAR HOE OUD BEN JE DAN?’ vraagt ze me, nog steeds schreeuwend.
Ik antwoord maar eerlijk: 25 jaar. Ze begint hard te lachen. Een moment is het stil. Dan kijkt ze me recht in mijn ogen aan en roept: ‘SNOTNEUS! De dokter is een SNOTNEUS’.
De andere mensen aan tafel zijn stil. Lekker dan, denk ik, ik moet dadelijk die andere vrouw nog onderzoeken. Ik voel mijn hoofd rood worden. Als ik achter me de verpleegkundige hoor gniffelen, barst ik ook in lachen uit.
Prima, denk ik dan, dan ben ik wel Dokter Snotneus. Morgen is iedereen het weer vergeten.’
Deze blog is geschreven door anios ouderengeneeskunde Anouk Maassen en verscheen op 1 april 2025 in Medisch Contact.